Górskie rekordy sierpnia (albo sierpniów). cz. 2/2 MUST BE!

Wjeżdżam szybciutko z kolejną porcją zdjęć i od razu dodam po co to właściwie robię – rozpisuję, przypominam sobie, układam zdjęcia. Może w przyszłości będzie z tego album, albo przewodnik w pigułce. Nie spieszę się, to projekt, który do niczego mnie nie zmusza, nie czuję gnającego czasu. Przeznaczyłam na realizację tyle ile potrzebuję, by nie oszaleć, bo pracuję na etat i muszę mieć czas na wszystko, nie nakładam sobie na barki zbyt dużo.
Jeśli będzie publikacja na papierze, pamiętajcie jedno – blog daje pewien PRZEWAŻAJĄCY bonus – tutaj mogę wrzucać filmy, więc chyba warto przejrzeć. ;)

⏪ Pierwsza część

Jedziemy dalej! Wędrówki MUST BE!

Górskie rekordy sierpnia (albo sierpniów). cz. 1/2

Sierpień był przez lata miesiącem wyzwań. Zwłaszcza w ostatnim roku pobytu w Szwajcarii, kiedy ów miesiąc był dla nas wyjątkowym czasem w Alpach i realizowaliśmy po prostu listę miejsc, które koniecznie chcieliśmy zobaczyć. Można wiec powiedzieć, że niniejszy post jest listą must be w Alpach.

Dlaczego uciekamy? – Syndrom zamiatania pod dywan.

Woda sprawia, że bardziej czujesz wakacje, bardziej utwierdza Cię, że masz wolne. Woda ułatwia przeżyć upał, podobnie plaża w cieniu. Czysta woda, czysty piaseczek i zieleń dookoła – i wszystko jasne.
Czujesz, że jesteś we właściwym miejscu, nie ścigają Cię myśli o pracy, jest cisza. Plus dzikich plaż – słyszysz z oddali wrzaski i bas muzyki, ale to nikła nuta ludzkiego zgiełku rozmywająca się wraz z szumem trzcin. Jesteś wolny...

Kobieta w lesie – Bolimowski park narodowy, Dolina Rawki, Rezerwat Przyrody "Kopanicha".

Każda wędrówka rozpoczyna się tak naprawdę dzień wcześniej, kiedy pakujemy plecak, szykujemy ciuchy i robimy wałówkę. Rano tylko wstać, naszykować kawę do termo-kubka i w samochód, szkoda tracić czas na przygotowania, lepiej dobrze się wyspać, by mieć dużo sił i wigoru. Żyjąc ostatnio w skrajnym deficycie, nauczyłam się oszczędzać czas i doceniać każdą minutę na zdrowy sen.

Idealnej konsystencji naleśniki zrobione przez męża, zamieniłam w tortille z przyprawionym serkiem twarogowym, mieszanką różnych liści, wędliną bez konserwantów i żółtym serem. Jeden naleśnik był deserowy z własnymi borówkami od rodziny ze wsi. Do tego suszony snack drobiowo-roślinny na późniejszą przekąskę. Oczywiście butelka wody i można ruszać na prawie cały dzień. To nie była długa wyprawa, podwieczorek i kolację zjedliśmy już w domu.

Wycieczka była moim pomysłem ze stycznia, realizacji i drobiazgowego przygotowania męża. Oto jak kobieta widzi las:

W pełni lata, w rozkwicie upraw i słówko o sensownych planach – jest dobrze, będzie lepiej!

Przyznam szczerze – tęsknię za jesienią. Za jej przytulnością, miękkimi ubraniami, za orzeźwiającym powietrzem. Za długimi spacerami, za joggingiem i nie tylko, bo gdy gorąco, nie chce się intensywnie ćwiczyć. Za jesiennymi liśćmi tęsknię, oglądanymi przez dużą witrynę kawiarni. Za pomysłami, bo wena przychodzi wraz z deszczem. Za gęstymi mgłami, wręcz malowniczo cichymi. Spokój jesieni w moim słowniku nie stoi koło nostalgii i nigdy tam nie stał. Na tej samej stronie są słowa mówiące o działalności twórczej i oskoma – wielki apetyt na pełnię życia.

Odnowienie przyrzeczeń małżeńskich – ślub kościelny (w kościele ewangelicznym).

Wreszcie przyszedł ten dzień. Przez cały lipiec aż do końca miesiąca miałam ręce pełne roboty w firmie i praktycznie nie brałam udziału w przygotowaniach. Wszystko przez telefon i wiadomości graficzne. Dopiero w dniu zero poczułam, że coś ważnego dzieje się w moim życiu. I trochę to nie w porządku, pomyślałam sobie nawet, że tak życie nie może wyglądać. Ale dziś nie o tym. Pomówmy o dniu ślubu:

Kontrowersje I Listu do Koryntian

Dlaczego słowa Pawła budzą kontrowersje? Myślę, że należałoby postawić tu inne pytanie: dlaczego list Pawła był tak ostry i do kogo był adresowany? Kim był Kościół w Koryncie i jak historycznie wyglądało życie w starożytnej Grecji?

Bolkoburg – czyli zamek w Bolkowie.

Na Zamkowym Wzgórzu (396 m n.p.m.), nad Nysą Szaloną, zajmuje obszar 7600 m² wspaniały zamek. Marzył mi się od dawna. Pierwszy raz usłyszałam o nim będąc zainteresowana corocznym Castle Party, organizowanym w zamku dla miłośników muzyki i subkultury gotyckiej. Jest to jedno z największych tego typu wydarzeń w Europie. Na festiwal nigdy się nie dostałam z racji finansów (bardzo droga impreza), a potem kiedy przestałam całkowicie żyć muzyką i dla muzyki, kolokwialnie mówiąc – zaczęła mi zwisać – idąc za Paulem Claudel'em mówiącym, że od muzyki piękniejsza jest tylko cisza, zwiedziłam obiekt w dniu zwykłym i spokojnym.

Niemiecka nazwa zamku robi na mnie wielkie wrażenie: Bolkoburg, będę więc jej używać przez cały wpis.

Szyld festiwalu pozostał na wieki.