Mieszkanie w stylu studio, czyli: jak żyję.

Mieszkanie typu studio jest zazwyczaj niewielkie. Jest to lokum przeznaczone dla jednej osoby w zależności od metrażu może być dla dwóch osób, (moje pomieści więcej z uwagi na dwie rozkładane kanapy).
Z definicji studio jest to jedno większe pomieszczenie z aneksem kuchennym (ja akurat malutką kuchnię mam osobno), a przestronny salon jest jednocześnie sypialnią. Do pokoju przylega łazienka i malutki przedpokój.
    Zaczęłam od aranżacji w programie komputerowym, by w niedługim czasie do tego co mam, dostawić jeszcze kilka rzeczy.

To co mnie inspiruje w projektach tego typu, to pełna swoboda oraz możliwość podziału na funkcjonalne strefy.

Z mieszkania typu studio zadowoleni będą szczególnie ci, którzy lubią minimalizm i nie mają wielu rzeczy, a na sprzątanie nie potrzeba zbyt dużo czasu, bo solidne porządki zajmują nie więcej niż godzinę.

To mieszkanie jest jakby stworzone dla mnie, idealne jakby szyte na miarę. Jestem minimalistką, nie lubię bibelotów i innych zbieraczy kurzu, nie lubię też nadmiaru mebli, co dla innych może się wydawać przytulne, a dla mnie to po prostu zagracenie. Lubię przede wszystkim przestrzeń, wolną i otwartą jak połoniny w górach.

Wspomniałam wcześniej o strefach, one pełnią różne funkcje, np. jest miejsce do pracy, inne miejsce do wypoczynku, inne do jedzenia, do czytania itd. Ale te strefy nie są oddzielone od siebie żadnymi ściankami, parawanami, lecz mimo to, są wyraźne. Wykorzystywany jest cały metraż.

W mieszkaniu typu studio kolory powinny być jasne i chłodne – idealna stała się ponadczasowa biel, ciemniejsza podłoga, a do tego szarości, które bardzo lubię.
Całość dopełniają rośliny doniczkowe.

Strefa prac artystycznych.

Strefa gościnna. W kącie strefa gimnastyczna.

Moja ulubiona strefa do czytania i nauki. Od dziecka w tym celu siadałam na podłodze. Koc pod tyłek, mały stolik na prowadzenie notatek i książki na podłodze to u mnie standard od kiedy nauczyłam się czytać i na nic napominania mamy, że czyta się przy biurku.

Strefa czytelnicza.

Marzy mi się mieszkanie w loftach, ściany z gołej cegły i dużo czarnego żeliwa, ale póki co, bardzo podobne stylowo studio, zaspokoiło moje pragnienie prostoty.
Lofty często mogę oglądać w miejscu spotkań Kościoła, którego siedziba mieści się w starej fabryce. Kącik z kawiarenką spełnia moje wizualne potrzeby estetyki.

W tym miesiącu opuszczę moje studio i trochę mi tego żal, bo szczerze polubiłam to mieszkanko. Od pierwszego wejrzenia wiedziałam jak chcę, by ono wyglądało i wiedziałam, że będę lubiła doń wracać, mimo że ostatnio tylko w nim nocuję (i to nie zawsze). No cóż, nigdy nie byłam domatorem, ale ładne wnętrze domu jest dla mnie istotne.

Teraz moim domem stanie się klasyczne mieszkanie, co nie oznacza, że złe. Jakiego typu aranżacja mnie zainspiruje, to okaże się z czasem – w miarę posiadania tego czasu.
    Na pewno inna kolorystyka, myślę że przewodnim słowem będzie MOCCA.

Boże... czuję się jakbym pisała list pożegnalny do mieszkania...
Tak sobie dziś właśnie myślałam, że nie zobaczę jak ta wierzba za oknem się zazielenia. I ta wielka topola.