Luty był zawsze owocnym w ciekawe trasy miesiącem i właśnie wtedy przyroda w Alpach najbardziej sprzyjała. Kocham zimę, jej mroźny oddech, śnieg pełen gwiazd, jej zastygłe w bezruchu fale i gwiezdny pył tańczący na wierchach z wiatrem.
Srebrno-biały bezkres i stawianie kroków tam, gdzie jeszcze nikogo nie było przede mną. Zima od lat kojarzy mi się wyłącznie z przygodą i oby nigdy nie przestała.
Najgłębsza na świecie podziemna trasa turystyczna na poziomie 600 metrów pod ziemią, a do niej zjazd klatką w prawdziwym szybie górniczym z prędkością 6 m/s. Co ciekawsze, kopalnia cały czas jest czynna i w tym samym czasie kiedy my zwiedzamy, górnicy wykonują swoją pracę.
Zwiedzanie trwa 2,5 godziny szlakiem pośród pokładów unikatowej soli różowej. Jest to największa i najgłębsza kopalnia soli w Polsce. To właśnie tutaj wydobywa się najczystszą białą sól kamienną na całym świecie, oraz unikatową różową.
Nie ma jak oddychanie aromatem naturalnej, kamiennej soli.
Od powstania potrzeb po zaplanowanie. Od planowania po realizację. Tak powinno być, bo plany są właśnie po to, aby je wcielać w życie. Jak to mówił Kapelusznik "frajwędrój Alicjo", więc porwało mnie w krzaczory pewnej pięknej okolicy pełnej moczar i ogólnego życia w aromatycznej wilgoci. O tej porze skutej w lód, ale równie ślicznej co bagnisko latem.
O wizycie w Rezerwacie ornitologicznym na rozlewisku rzeki Warty (dużo zdjęć) opowiedziałam na drugim blogu, ponieważ ów obszar mieści się w Województwie Łódzkiem, a to dobra okazja do rozszerzenia działalności łódzkiej stronki. Serdecznie zapraszam ⏩ na południu od Jeziorska.
Święto zakochanych, a mimo to nie we wszystkich parach płonie ogień. Niektórzy mówią, że to rutyna zabija, ale nigdy nie doświadczyłam podobnej głupoty. Mówią, że trzeba się kłócić w związku, że to zdrowo, ale pośród wielu par z wieloletnim stażem, widzę dowody na to, że tak nie jest. My również należymy do takiego małżeństwa, które nigdy się nie kłóci.
Jedyne co trzeba to rozumieć się, lubić bliskość i dużo się kochać. A całą resztę jedynie można (o ile nie idzie nam na szkodę). Mówią, że motyle z brzucha w końcu odfruwają, ale wiem, że czasem im się nie chce donikąd lecieć.
Dlaczego ogień wygasa?
Zapraszam do dyskusji.
Przy okazji – słowo wypowiedziane ma sens nadany przez emocje, dlatego zachęcam do mojego nagrania ⏩czytanie.
⏪ rozdział, w którym zaczęłam opowiadać o Apokalipsie
⏩kliknij, jeśli nie chce Ci się czytać ⏬ CZYTANIE NINIEJSZEGO WPISU
Jestem wciąż w temacie Apokalipsy, czyli objawienia Jezusa Chrystusa jakie ujrzał Jan, a było to wiele bardzo ważnych rzeczy, lecz nie za dobrze potrafił je opisać... Żartuję, poważnie mówiąc byli gorsi...
Dobrze, mówiąc teraz poważnie, to jedna z najpiękniejszych ksiąg Nowego Testamentu wg mnie, która jest dla wierzącego światłem w ciemności tego świata.
Dlaczego? Ponieważ mówi m.in. o Mieście, które jest wystarczająco wielkie, by pomieścić Ciebie, Twoich bliskich i wszystkich ludzi. Jest piękne jak oblubienica i lśniące jak klejnot. Nie będzie w nim łez, które zasmucałyby jego mieszkańców. Nie będzie morza, które oddzielałoby ich od ukochanych. Tam nie będzie słychać syren karetek zabierających nocą bliskich do szpitala ani karawanów jadących na ostatnie pożegnanie. Tam, gdzie mieszka Bóg, nie będzie nawet nocy, nie będzie ciemności.
.....i zobaczyłem święte miasto, nowe Jeruzalem, zstępujące z nieba od Boga, przygotowane jak oblubienica przyozdobiona dla swego męża....
.....Jego blask podobny był do drogocennego kamienia, jakby jaspisu, przezroczystego jak kryształ....
.....otrze Bóg wszelką łzę z oczu każdego i śmierci już nie będzie ani smutku, ani krzyku, ani bólu nie będzie....
.....Potem zobaczyłem nowe niebo i nową ziemię. Pierwsze niebo bowiem i pierwsza ziemia przeminęły i nie było już morza....
.....W dzień jego bramy nie będą zamknięte, bo nocy tam nie będzie....
(Obj. rozdział 21)
Ale to nie wszystko co możemy w tej księdze zobaczyć.
Raj utracony to pierwszy akt biblijnej historii. Jej ostatnim rozdziałem jest raj odzyskany.
Luty zawsze był najbardziej pracowitym miesiącem w mojej branży, a jednocześnie najuboższym w kwestii utargów. Z prywatnego zaś punktu widzenia jest to ostatni miesiąc przytuliskowy i ostatnia szansa na podróże w zimowej aurze. Jeden z ulubionych miesięcy trwa, czuję się bardzo dobrze, wróciłam do swojego rytmu, ale spokój jednak został zmącony.