Epopeja życia.

Lubię tę swoją wielkomiejskość. Moja Łódź to dynamiczne miejsce. Zarówno ludzie jak i architektura, oraz przyroda, ta poukładana i ta dzika, małe rzeczki; są tak zróżnicowane, że stanowią dla mnie niewyczerpane źródło fotograficzne.
    Historia i kultura mieszczą się w jednym miejscu, a do tego ilu mieszkańców tyle różnych opowieści. Rytm życia dużych miast to goniący ludzie i rozmaite pojazdy. Miasto jest w ciągłym ruchu, życie nie usypia. Spowalnia, ale nie staje.
    Gdy zapada zmrok, Łódź nabiera zupełnie innego oblicza. Ciekawe całoroczne iluminacje, smugi światła na ulicach, które wychodzą na fotografiach jak krew pod wysokim ciśnieniem.
    Marzyło mi się zostać etatowym fotografem miejskim. Na razie jestem sama sobie szefem. Choć dostrzeżona z dalekiej perspektywy, wciąż jestem sobie pionkiem w tej grze. Gdzieś tam w żyłach płynie pragnienie, by zajmować się tylko tym.

Kawiarnia "Etno". Kawa "Pink Latte".

Ostatnio rozkoszuję się fotografią z lotu ptaka. Po prostu praktykuję chodzenie po dachach. Sort zdjęć ⏩ Manufaktura – rozrywkowo. ZAPRASZAM!

Byłam na ciekawym wykładzie, mówił Steve Uppal. Jest autorem książek, prowadzi wykłady i praktyczne seminaria. Razem z żoną Ester, jeździ po całym świecie.
    Nie powiedział niczego odkrywczego, o wszystkim już wiedziałam, ale ujął to w taki sposób, że można się było zastanowić. Czasami o czymś wiemy, ale niekoniecznie wiemy jak zastosować, a rzeczy bywają naprawdę proste i jednocześnie wartościowe.
    Byłam tam nie tylko odbiorcą, ale także fotografem, więc mam mały materiał dla Was. Przed wejściem Steve'a na scenę – mały koncert uwielbieniowy.

Zdecydowanie więcej (+ krótkie nagranie) zobaczycie tu ⏩ Steve Uppal gościł w Łodzi.

Nie od dziś wiadomo, że najlepsi fotomodele są wśród zwierząt. Kameleon już dawno odnalazł swój dom, ale zostały mi jeszcze po nim zdjęcia. Natomiast agamka nadal domu szuka, więc może ktoś z Was miałby ochotę na dobrze odchowanego samczyka, to podpowiem gdzie go znaleźć.

Coś w innym kontekście: