Malwa nad Kalwą.

Następna część naszego urlopu została przeniesiona nad jezioro. Kalwa ma kształt podkowy. Na jednym jej końcu leży Pasym, a na drugim wynajęliśmy pokój na tydzień w pensjonacie we wsi Michałki.
    Cena od osoby za noc była niska. Nie spodziewałam się, że będzie to tak duży, funkcjonalny i atrakcyjny pensjonat. Ma tylko jeden minus, w sezonie zapełnia się ludźmi. Jest tam dużo pokoi gościnnych, wspólna duża kuchnia i pięterko, gdzie można odpoczywać bez nudy, niemniej kiedy ludzi kupa, może zrobić się niekomfortowo. Ale mówię przez pryzmat swoich preferencji wypoczynkowych, innym może to nie przeszkadzać, a wręcz cieszyć, że pozna się nowe osoby.
    Pod koniec tygodnia zjechało się sporo wędkarzy. Był problem z mieszczeniem się na pomoście. Ja wtedy zrezygnowałam z wędkowania, nie miałam ochoty gnieździć się tam z nimi, poza tym panowie przy wódeczce poruszali mało smaczne tematy. Ratowała mnie wtedy łódka.

Pensjonat to stary, ceglany dom, odrestaurowany i pieczołowicie wykończony. W środku bardzo pozytywny wystrój: kolorowy, ciekawy, podobało nam się.
    Wciąż się zastanawiałam, czy aby na pewno dobrą cenę usłyszałam przez telefon... I rzeczywiście wszystko się zgadzało.

⏩ znalazłam ich między innymi tu. Ogłaszają się na jeszcze innych portalach.

Pensjonat Malwa.

Gdy przyjechaliśmy, właściciel poczęstował nas kawą i słodyczami. Piękna elegancka zastawa, przyjazne koty, po prostu zostaliśmy przyjęci iście po królewsku. Gospodarze okazali się przesympatycznym starszym małżeństwem.
    I wreszcie poszliśmy oglądać wynajęte włości.

Duża, przestrzenna łazienka. Pokój także dostaliśmy spory, bo na początku byliśmy jedynymi gośćmi i mogliśmy sobie wybrać wygodną sypialnię od razu przy kuchni.
    Każdy pokoik ma własną małą lodówkę, jest też jedna duża we wspólnej kuchni-jadalni. Kuchnia wygodna i wyposażona na bogato, nawet 3 tostery były.

Zostaje góra, tam szalony zawrót głowy. Telewizor, kanapa, kominek, kącik czytelniczy, biblioteczka i stół bilardowy, przy którym spędziliśmy niejeden wieczór.
    Zobaczcie sami jak to wszystko jest pięknie skomponowane. Przyjemna kolorystyka, stare meble, dodatkowa zastawa jakby na dole w kuchni brakło i kieliszki. Ciekawe ozdoby, bibeloty, ogólnie wygląda to naprawdę zachęcająco.

Kalwa raz jeszcze.

I wreszcie miejsce, z powodu którego zmieniliśmy adres. Jezioro Kalwa poprzednio widzieliście od strony Pasymia. Oto wody nieznane, bo nigdy tutaj nie przyjeżdżaliśmy ani nie przypłynęliśmy. Bliziutko od Gromu, a jednak nie wędrowałam w tamtą stronę nigdy, a przynajmniej nie przypominam sobie...

Codzienność nad Kalwą.

Możecie się domyślać, że nasze wszystkie dni nad Kawlą wyglądały podobnie. Na pomoście albo na łódce. Czasami jeździliśmy gdzieś znów pozwiedzać znajome szlaki, a czasami jechałam do Gromu na konną przejażdżkę.

    Spokojnie. Ptaki w eterze, kot na kolanach, kawa na stoliku, książka albo notebook – takie miałam poranki. Już dawno nie mieliśmy takiego chillout'u.

Jeden z wielu mruczących poranków.

Zobaczcie jaki tam jest urodzaj. Gładka tafla jeziora, ten spokój żywiołu jaki od zawsze mnie dobrze nastrajał.
    Czyściutka woda, mnóstwo rybek, jest tutaj życie. W wielu jeziorach już tego nie widać niestety, a tutaj poczułam się z tymi widokami trochę jak za dawnych czasów.

To są migawki bezpośrednio z pomostu pensjonatu. Do tego pomostu jest 1,5 minuty pieszo, trzeba przejść na drugą stronę jedynej ulicy we wsi.

Warto wszystko obejrzeć z dźwiękiem, wybrałam uprzyjemniającą czas melodię.

W cenie pokoju jest łódka z silnikiem elektrycznym. Na Kalwie jest zakaz używania łodzi motorowych, dlatego jest tak idealnie cicho.
    Nasze wypady na łódź to nie tylko wędkowanie, choć przede wszystkim. To również pływanie i ogólne czerpanie z tych chwil tego, co najlepsze.

Zdarzały się też chłodniejsze dni, kiedy w grę wchodziło wyłącznie łowienie ryb. Przyjemność złapania tego, co potem ląduje na talerzu jest duża, ale większość wracała do wody.

    

Raz zdarzyło nam się takie towarzystwo:

I te wieczory, za które dałabym się pokroić.... By żadnego nie stracić, by wszystkie przeżyć, prze-czuć, prze-istnieć. Nasiąknąć, przeżuć, zjeść.
    To coś innego niż po prostu posiedzieć nad wodą gdziekolwiek. Nie umiem wyjaśnić... to jest coś innego.