Trzeba mieć w życiu flow.

Można powiedzieć, że teraz odkąd nowy sklep ruszył, to pracą człowiek żyje. Nawet raz kierowniczce powiedziałam, że nie przychodzę tu z przymusu, a mowa była o tym, że pracuje człowiek dlatego, bo musi rachunki płacić. Otóż nie myślę o rachunkach, a o tym jak satysfakcjonująco prowadzić się w życiu.
    Lecz nie chodzi o prestiż, bo prestiżowe zawody wymagają innego flow. Już samo flow oznacza absolutne zaangażowanie w daną czynność. Może to być praca, może być hobby, cokolwiek. Mieć flow to być w stanie uskrzydlenia oraz głębokiej satysfakcji z tego co się robi.
    Nie byłabym we flow gdybym pracowała w informatyce czy gdzieś w biurze, ale jakże by to chlubnie brzmiało, prawda?

Co tam w zoologicznym piszczy?

Nie mam pojęcia czy to widać, że przychodzę do tej pracy zaangażowana, że przykładam serce do PR, że w dniach wolnych wyszukuję informacji, by wiedzieć więcej i z tej wiedzy korzystam w pracy, że z własnej woli nagarniam sobie dodatkowe obowiązki?? Nie wiem czy to widać, bo w cenie są pracownicy, którzy są bardziej systemowi niżeli praktyczni.
    Ludźmi systemu są te osoby, które przykładając się do pracy myślą o tym aby dostać za nią jak najlepsze wynagrodzenie. Obserwują szefów i automatycznie przyklejają się do ich oczekiwań, otaczając ich estymą. Są perfekcjonistami w tych sferach, w których ja się nie widzę, np. komputer, zamówienia, ekonomia i ergonomia sklepu.
    A tymczasem ja wolę posprzątać u zwierząt, często ich doglądać w ciągu dnia, sprawdzać czy wszystko zjadły, popatrzeć w jakiej są kondycji, przetrzeć akwaria i terraria, dołożyć towar na półki, spróbować oswoić chomika żeby siary nie było przy kliencie, pogadać z klientami o dupie Maryni. To też jest ważne, ale są pracownicy u nas, którzy robią te wszystkie rzeczy. Ja się jakby ograniczam do tego co lubię, dlatego mimo flow, nie jestem tu najcenniejszym pracownikiem.
    W tym sklepie mamy dużo egzotyki, a będziemy mieć jej jeszcze więcej. Pojawiają się dziwne gatunki rybek. Jaszczurki w coraz ciekawszych odmianach.

Skoro już mowa o flow w pracy...

Na pewno byłabym mega szczęśliwa gdybym mogła się utrzymać ze swojego artyzmu. Jednak na razie nadal nie jestem w stanie wykręcić sobie pełnej wypłaty, jeśli to się stanie, zarejestruję się jako firma, a póki co, pracuję jako pomocnik dla kogoś.
    Sprzedałam mój ulubiony obraz, ale tylko i wyłącznie dlatego, że zechciała go osoba, którą cenię, szanuję i bardzo lubię.
    Z pisarstwa trochę gorzej jest się utrzymać, z fantastyką nie trafiłam, ale będę startować z albumami turystycznymi. Na razie jestem w trakcie tworzenia jednego o Polsce, jeśli to pójdzie, będę kombinować z Alpami. Raczej więc ruszy fotografia, pisarstwo będzie tutaj dodatkiem.

Ostatnie zdjęcie mojej perełki przed sprzedażą.

Kulturowo.

Ostatnio na wykładach trafił nam się rewelacyjny temat, taki iście psychologiczny rys osobowości człowieka, wzoru charakteru – tytuł jest "Człowiek z charakterem". Wspaniały wstęp do tematu usłyszeliśmy tydzień temu, zaczęło się z nawiązaniem do historii ludzi, którzy wybudowali chiński mur i do tych, którzy go zdobyli i w jaki sposób.
    Ciężko teraz streścić i odnieść do tego konkluzję, trudno mi więc o tym opowiedzieć. Czułam, że to nie był zmarnowany czas.

Te dwa filmy jest to – najprościej mówiąc – kazanie. 😆 Tak wyglądają nauczania w Kościele biblijnie wierzących.

Trochę głębiej zastanowiłam się nad poniższym cytatem. Są tacy ludzie. Ludzie, których chce się unikać. Tak do bólu światowi i chełpliwi, że znieść się nie da. Ostatnio mam wrażenie, że są automatycznie usuwani z mojego życia, że co jakiś czas przeczesuje je grzebień z bardzo wąskimi przerwami.
    Dziś rano pomyślałam sobie o tych wszystkich ludziach, którzy popychali mnie w niewłaściwym kierunku, inspirowali do czegoś, co nie było dla mnie dobre. Nie ma już ich. Po prostu zniknęli.

Dzisiaj targi.

Wybieram się na dwa. Targi sweterków i bibelotów zimowych, (będę pierwszy raz), oraz na festiwal roślin doniczkowych (ten jak co roku). Jeszcze nie wiem co jest wystawione i co zostało po sobocie (nie mogłam iść, bo byłam w pracy).
    Planuję zagęścić czymś moją paproć, to ma być kompozycja z dwóch gatunków. I chciałabym wstawić na regał coś kwitnącego. Szef ostatnio dostał od znajomej takiego kwiata na sklep, myślę, że pasowałby do warunków jakie panują na regale.

Cyklamen.

Relacje na bieżąco na pewno będę umieszczać na łódzkim FB.

Jesień jest przepiękna w tym roku.

Codziennie wstając, pierwsze co robię, to wyglądam przez okno. I z tą porą roku też mam flow. Szaleństwo z aparatem, wycieczki, spacery, jest tak pięknie, że aż niemożliwie.
    Ludzie wokół na pogodę narzekają, szemrają coś pod nosami, psioczą cały czas, a ja chodzę z uśmiechem od ucha do ucha, no cóż... ja zawsze byłam tym indywiduum.

To są zdjęcia robione u mnie pod blokiem, wykonane telefonem:

Pierwszego byliśmy nad Wartą. Myślałam, że będą pustki, a jednak chłopy pouciekały od cmentarnych obowiązków i oba brzegi były prawie zapełnione.
    Tego nie lubię, bo niewielu jest ludzi, którzy potrafią znieść ciszę i niestety przynoszą w takie miejsca głośną muzykę.

Inspirująca była już sama droga nad rzekę. Popchnęło mnie nawet do napisania czegoś nastrojowego w tym nagraniu, dodałam też spokojną muzykę:

I sama rzeka, oczywiście był to owocny wypad, ale nie trafił się żaden wymiar do zjedzenia, wszystkie nasze łupy trafiły z powrotem do wody.
    Dzień jednak nie był stracony, bo w plenerze człowiek zupełnie inaczej odpoczywa. Był to nasz jedyny wspólny dzień wolny w tym tygodniu (nie licząc niedzieli). Ostatnio brakuje nam podróży, u męża też dużo pracy, tyle że on w swojej nie czuje w ogóle flow. Warunki ma tam bardzo dobre i dlatego się jej trzyma.

Kawa się kończy...

...pora na niedzielne (zawsze wcześniejsze) śniadanie i pora ruszać na miasto! Dużo mamy planów, a dobrze by było znaleźć jeszcze czas na spokojny wieczorny relaks przed kolejnym tygodniem pracy.
    A wiecie, że lubię poniedziałki?

Selfik w windzie sprzed tygodnia.
W kościele mamy taką ponurą ze światłem jak w prosektorium w horrorze. 😅

Ciekawa jestem kogo dziś spotkam. Niedziele bywają bardzo zaskakujące.