Kolejne zmiany, rozjechane plany i inne rewolucje.

Słowem wstępu zamierzyłam powiedzieć, że czas zwolnił i na wszystko go mam, ale spojrzałam w kalendarz i uznałam, że jednak zdrowo popiernicza.
    Idą kolejne zmiany w trybie życia, dlatego teraz rozkoszuję się wolnym czasem. Zmienia mi się system pracy, będę wyrabiać więcej godzin miesięcznie. Mam nadzieję w związku z tym, nie postradać zmysłów.
    I co istotne, piszę do Was z Łodzi, a miałam być na górskim szlaku. Niestety pewien mikroorganizm pasożytujący, wywołał chorobę w ciele mojego małżonka i ciągnie on zwolnienie już drugi tydzień. W związku z powyżej opisanymi zmianami w systemie mojej pracy, będzie teraz dużo trudniej skołować jakieś wolne na wyjazd. Urlopy mamy już rozplanowane, a góry miały wpadać nam raz w miesiącu weekendowo - taki był sobie ambitny plan, teraz nie ma żadnego, bo weekendów mieć będę jak na lekarstwo i będą maksymalnie dwu-, a nie jak wcześniej trzydniowe, ale raczej skończy się samą niedzielą.
    W zamian zdobyłam inną górę. W tym przypadku topografia nie ma znaczenia. W nazwie jest Góra i to musi na razie wystarczyć. ⏩fotorelacja z przygody

Mąż ma tak jak ja, na zwolnieniu nudzi się i dusi. Robi więc najczęściej rzeczy, które lubi aby nie oszaleć. Np. roluje sobie ryż na rybie:

Nie tak dawno dostałam od dobrej znajomej ładny kubeczek. Notabene, ciekawe czym się kierują ludzie, którzy mówią, że bardzo mnie lubią i chętnie poznają wszystkie moje cechy charakteru i dalej mnie bardzo lubią, a czym się kierują ci ludzie, którzy traktują mnie jak piąte koło u wozu, nie liczą się z moim zdaniem i ogólnie mają mnie za coś... niekompatybilnego z ich życiem, do tego stopnia, że potrafią publicznie zaakcentować niechęć do mnie? No ciekawe.

    Tak, nie jestem zupą, nie każdy musi mnie lubić. Ale – powtórzę – to ciekawe. Tyle skrajności...

Wiecie, że od dawna nabiału nie tykam, o dziwo (wedle stereotypów) nie połamały mi się kości. Nie mam niedoborów, bo wapń jest w innych rzeczach.
    Oprócz kawy mocca, lubię zwykłą zabielaną lecz używam w tym celu napojów roślinnych. Z tym że smak każdego z nich ma wpływ na czarny napój. Neutralny wydaje mi się sojowy i ryżowy. Owsiany jest słodszy, a najsmaczniejszy (wg moich kubków smakowych) jest napój z orzechów laskowych. Każdą kawę doprawiam przyprawami korzennymi. Nie wszyscy lubią, O.K. Czasami dodaję czekoladę, czasami wanilię, a czasami kokos. Rzadko piję samą kawę.
    Poniżej prezentuję nowość, po raz pierwszy kupiłam napój z zielonego groszku. Posłuchajcie:

O tym, że chomik to zwierzak wcale nie nudny, mogę Wam poświadczyć. Ostatnio zauważam, że ludzie dzielą właścicieli zwierząt na pewne typy. Mężczyzn interesują tylko gady i ryby, a gryzonie są dla kobit i dzieci.
    Niech tak będzie, jestem wszak kobitą. Nic to, że na moich barkach spoczywa los trzydziestu dwóch akwariów w firmie, mężczyzna mnie szkolił w męskim fachu, ale w domu mam chomiki i to zwariowane. Szaleństwa Stefana:

Najukochańszy mój chomik to Pikpok. Nie planowałam zabierać go do domu. Po prostu wszedł mi na rękę i od tamtej pory stał się moim ulubionym zwierzakiem w pracy. A gdy poczułam zazdrość kiedy klienci zastanawiali się nad jego kupnem, po prostu spakowałam gryzonia i zabrałam do siebie. Miłość – siła wyższa. I nigdy już więcej nie poczułam tego do żadnych innych zwierząt w firmie.
    Pikpok do tej pory garnie się na rękę i potrafi się ze mną skomunikować. Nie dość, że przychodzi na zawołanie, to sam potrafi pokazać, że chce już wrócić do terrarium.

    To małe nocne stworzonko nie wymaga może zbyt wiele opieki, ale jeśli przywiąże się do człowieka, staje się ciekawym kompanem.

Poproszono mnie o dwa wpisy tematyczne. Ze szczerymi chęciami podeszłam do pierwszego o funkcjonalnych ciuchach, które czynią mnie pogodoodporną. Niestety taki teraz mam problem, że w mieszkaniu mam za ciemno i żadne zdjęcia nie wychodzą dobrze. Nie widać detali, wzorów, struktury dzianiny, ani też gdy sama pozuję w danych rzeczach, kompletnie nic nie przedstawiam na tych zdjęciach. Można je nazwać artystycznymi, ale na pewno nie nadają się do technicznego artykułu.
    Mąż wymyślił, że jak wyzdrowieje, pewnego jasnego dnia wybierzemy się w plener i zrobimy dobrą sesję zdjęciową. Przy okazji będę miała materiał reklamowy dla mojej firmy, bo trochę ostatnio nabrałam z naszego Saloniku Wędkarskiego.

Drugim wpisem jest zaplanowana aktualizacja mojej dżungli. W sobotę sprawdziłam jakich potrzebuję doniczek. Niektóre rozmiary miałam w domu, dwie donice muszę dokupić, potrzebuję też więcej ziemi.
    Krótko mówiąc – przygotowania w toku. Jak wszystko ogarnę, będzie obszerny wpis botaniczny.

Jeśli chcecie się pośmiać, obejrzyjcie poniższy filmik do końca:

W między czasie wpadło mi też ⏩41,5 km na jednośladzie.

A skoro ostatnio w kilometrażu pojawiła się z przodu piątka i czułam, że mogę jechać dalej, można pomyśleć o tym, by skoczyć gdzieś na cały dzień. Zaopatrzyłam się nawet w specjalnie gacie z gąbką, w których wygląda się co najmniej idiotycznie, ale wygoda jazdy to bardzo ważna sprawa, zwłaszcza u nas, kobit. Mamy mniej komfortową budowę krocza na rower od panów. 😉

Znów wpadło wiele wątków, bo moje życie jest jak dobra książka - nie jednotorowe - wiele różnych przygód, zdarzeń i innych smaczków codzienności.

    Nie żyję od pierwszego do pierwszego, ani też nie żyję "byle do". Póki jeszcze można, póki jeszcze się da, korzystam z wolności.

    I w sumie samego tekstu jest jak na jedną kartkę książki. To naprawdę tak dużo?