Na serpentynach dróg – zamotasupłani – poplątania z 2022 i 2023 roku.

Już dawno minął w moim życiu ten czas, kiedy podróże odbywaliśmy raz bądź dwa razy w tygodniu. Już inna rzeczywistość, inne realia, inaczej rozliczany jest czas. Inne są też wypłaty. ;) I chociaż podróże nigdy nie były moim sensem życia, są na pewno jego częścią nieodzowną.
    Czy to jest pasja? Właśnie nie. W ten szereg wliczam wyłącznie moją twórczość. Podróże to dla mnie dobry czas, który przeżywam. Nie "spędzam", nie zabijam nimi czasu, nie szukam też ucieczki. Przeżywam i oddycham świeżym powietrzem przygody.

Ten rok w sumie można by zamknąć w jednej małej kapsułce. Tych spontanicznych podróży na jeden dzień było bardzo mało. Tych wielkich także niewiele, ale wszystkie były wspaniałe.

    Podróże z dawnych lat umieściłam pod jednym linkiem, są to akurat wędrówki wybrane, a nie wszystkie. Powiedzmy, że zaledwie jedna ósma tego, co dane mi było tam przeżyć. ⏩Szwajcaria na górskim szlaku.

Gdzieś w Alpach. 24 grudzień.

Pragnę nadal wędrować i poznawać w miarę możliwości ten świat, póki jeszcze nie wywlekł się korzeniami do góry. Póki w ogóle podróżowanie jest możliwe.

    Zaznaliśmy już okresu, w którym zostaliśmy zamknięci w naszych granicach, w miastach, a nawet w domach. To wcale nie jest takie trudne, by znów jakiś dziadowski plan się ziścił. Obecna polityka każe  sądzić, że zamknięcie znów będzie możliwe.
    Póki więc jeszcze to realne, chcę korzystać z wolności nadal.

Zasmakowaliśmy Gór Świętokrzyskich, uznając je za dobre miejsce na spacery. Bardzo nam smakowało mieszkanie w Alpach, a teraz poznajemy smaki woj. łódzkiego i okolicy.

    Tutaj gdzie mieszkamy nie jest brzydko. Jest po prostu inaczej i mniej może to wszystko zachwycać, ale uwierzcie mi, że każde wyjście na szlak, nawet prosty, płaski i niespecjalnie efektowny, jest dobrą przygodą oraz i wyciszeniem, potrzebnym w tych chaotycznych czasach.

Na Bukowej Górze.

Na samym początku roku poznaliśmy przepiękne krajobrazy rzeki Grabii. Wszystko wyglądało obłędnie, zajrzyjcie sobie, dosłownie każde zdjęcie przemawia za tym, by kiedyś wrócić na ten szlak. ⏩ fotoreportaż.

Zaliczyliśmy mały wypad pod ziemię, to była randka. :) Kopalnia Soli "KŁODAWA" S.A., najgłębsza na świecie podziemna trasa turystyczna. ⏩reportaż.

Luty to Góra Kamieńska. Ale nie o samą górę chodzi, która w dobrych warunkach może wcale nie okazać się taka atrakcyjna. Ja polecam ją w pogodowym szale!

    Trafiliśmy tam w mróz w śnieg i mgłę. Było zjawiskowo... zobaczcie sami: ⏩fotoreportaż.

W tym roku poznawałam też Rezerwat Ornitologiczny nad Wartą. Do obserwacji są polecane dwa punkty z wieżami widokowymi, ja osobiście odradzam ten ⏩foto+mapa; a polecam ten ⏩foto+mapa.

Przy okazji załatwiania jednej sprawy, zwiedziliśmy sobie Pabianice. ⏩fotoreportaż. Byliśmy tam aż do bajecznego zachodu słońca.

W Marcu odkryliśmy Puszczę Genowefską. Turystyka leśna i ekwilibrystyka wysokościowa, czyli 3 wieże widokowe, z których roztaczały się świetne widoki na całą puszczę. ⏩więcej zdjęć.

Tegoż miesiąca poznaliśmy góry woj. łódzkiego, szumnie zwane GÓRAMI. 🤣 Bardzo szumnie... Ale tereny spacerowe warte spacerowania. ⏩góry woj., fotoreportaż.

Rezerwat przyrody Węże – Załęczański Park Krajobrazwy to kolejna dobra przygoda, niedaleko od domu, a atrakcją jest zaglądanie do jaskiń, jeśli oczywiście posiadamy dobrą latarkę. ⏩ fotoreportaż.

W Grotnikach nad rzeką Lindą byłam kilkakrotnie w tym roku. I o każdej porze, czy to zimą, czy to latem, jest bardzo ładnie i przyjemnie. Z tą różnicą, że latem jest tu pełno ludzi. Operatywnie podaje link do wiosennej wędrówki ⏩Grotniki, fotoreportaż.

Bolimowski Park Krajobrazowy / Rezerwat przyrody "Kopanicha" w dolinie rzeki Rawki to kolejny punkt niedaleko od domu, ale bez własnego środka lokomocji, może być problem z dotarciem do szlaku. ⏩fotorelacja.

Po miejsku, turystyka w Skierniewicach. Nie duże i niebrzydkie miasto, warto raz odwiedzić. ⏩fotoreportaż.

Lisowice – szlak nad Mrogą odkryliśmy rok temu, polubiliśmy wracać tam na spacery. ⏩relacja z czerwca.

Odpoczynek nad rzeką Grabią to również czerwcowe urozmaicenie naszej codzienności. ⏩artystycznie, dużo fotografii czarno-białej.

Zwiedziliśmy sobie Tatry żeby stwierdzić, że wcale nie mamy ochoty w nie wracać. Zabawne, ale mamy w nogach ogrom kilometrów po Alpach i zdaje się że chyba nie znosimy najwyższych gór w Polsce... To znacznie komplikuje sprawę, bo skoro kochamy chodzić po górach, a ich nienawidzimy, to co teraz? 🤣

    Tak wtedy opisywałam nasze polskie szlaki:

"Kiedy ścieżka zaczęła się wznosić, a bruk stał się wyboisty, miałam wrażenie, że jakiś szaleniec spełnił swój wariacki sen na tych drogach. To powód, przez który prawdopodobnie nie polubię się z Tatrami. Kto układa kamienie na sztorc pod dziwnymi kątami, że potem nie da się stopy postawić? Każdy – jeśli tylko się dało – szedł wzdłuż ścieżek wydeptanym "poboczem" i my także. Gdyby wedle porannej prognozy spadł deszcz, to marsz takimi kamieniami gwarantuje najwyżej połamanie nóg.

    Wygląda na to, że wszystkie szlaki tak zbudowano, ponad to wszystko, pod góry prowadzą liczne schody co już w ogóle jest ustrojstwem samym w sobie. Zobaczycie na przybliżeniach mnóstwo kamiennych stopni, a najprościej i zdecydowanie wygodniej byłoby zostawić zwykłe podejścia i co najwyżej wysypać je kruszcem. W Alpach gdyby tak brukowano szlaki, wątpię byśmy przeszli przez ostatnie lata tyle kilometrów, to jest jakaś gehenna...
    Innym razem opisywałam to, kiedy zdobywaliśmy Śnieżkę i wtedy faktycznie złapał nas deszcz, co znacznie wydłużyło nasz powrót na śliskich kamieniach. Żenada."

W takim krajobrazie jak poniższy, czuję się najlepiej i nic mi tego zastąpić nie potrafi.

Cała trasa, 23 km tu ⏩pełny reportaż, zdjęcia i filmy.

Odwiedziliśmy Zabrze i bardzo nam się podobało. To nie tak, że każda nasza podróż musi być ekstremalna, lubimy każdą formę podróży, zarówno wędrowną jak i turystyczną.

    W Zabrzu spędziliśmy dwa dni, reportaż tu ⏩Zabrze – co nowego po latach?

Może być też jednocześnie turystycznie i ekstremalnie. Zabrze zwiedzaliśmy głównie od spodu.

Guido ⏩reportaż, filmy i zdjęcia

Sztolnia Królowa Luiza⏩ reportaż, filmy i zdjęcia.

Odwiedziliśmy pałac, który od dawna mi się marzył. Napisałam 3 artykuły, z których możecie się dowiedzieć czy byłam rozczarowana. To są 3 różne aspekty patrzenia na ten obiekt, wszystko zamknęłam w tytułach: "Życie", "Śmierć" i "Kawa". Cykl zaczyna się tu ⏩ zdjęcia i filmy też są oczywiście.

Zwiedziliśmy miejscowość Biała, która okazała się zupełnym zaskoczeniem. Mieliśmy tam tylko przenocować, a wyszło, że było naprawdę co oglądać.

    Ciekawa architektura miasta, stare mury i niesamowity cmentarz żydowski. Uważam, że warto wpaść tam na jeden dzień. ⏩pełna relacja.

Byczyna okazała się jeszcze lepszym obiektem turystycznym jako miasto w mieście, enklawa otoczona świetnie zachowanym niemal w całości murem z cegły.

Łęczyca to zamkowe miasteczko blisko Łodzi, które idealnie nadaje się na spacery o każdej porze roku. Na zamku jest muzeum, warto też dać się ponieść spacerem do miejskiego parku. ⏩fotorelacja.

W sierpniu wpadliśmy nad Pilicę i zalew Sulejowski. Cały region jest wart uwagi, dziki i miły dla oka. O ciszę trochę trudniej, trzeba wejść głębiej w przyrodę, ponieważ mnóstwo tu punktów turystycznych, plaż, knajpek itd. Jeśli ktoś lubi taki klimat, będzie idealnie. ⏩fotorelacja.

Arkadia to bajkowe miejsce do fotografowania, świetne na sesje zdjęciowe i tak po prostu do spacerowania. Polecam wszystkim, którzy wybiorą się na zwiedzanie łódzkiego. I tego nie da się oddać jednym zdjęciem, miejsce jest zbyt wyjątkowe. ⏩fotoreportaż.

Sierpień był gorący i jeden z tych upalnych dni postanowiliśmy w całości spędzić na wodzie, konkretnie na Jeziorsku. Wynajęliśmy łódkę z motorem elektrycznym i zapomnieliśmy zupełnie o codzienności. ⏩krótki fotoreportaż.

Okryliśmy Rybakówkę "Święty Spokój", która może być rajem dla rodzin, niekoniecznie dla poszukiwaczy ciszy, ale tam jest ładnie, więc warto przynajmniej raz wpaść i połazić. ⏩fotorelacja.

Jezioro Bugaj ma swoje walory latem, ale chyba jednak wolimy je poza sezonem. Jest to największy miejski zbiornik wodny w naszym województwie ⏩fotorelacja.

Zupełnie niedawno mogliście oglądać pełną relację z naszego urlopu na Mazurach, więc nie będę tutaj się z tym wszystkim powtarzać, tym bardziej, że to nie był jeden tylko wpis...

    To były absolutnie najlepsze wczasy od paru lat.

Pięknym listopadem weszliśmy do jednego z ładniejszych lasów w woj. łódzkim, do nieco mrocznego, ale za to żyjącego dziką zwierzyną Lasu Bełdowskiego. Polecam zdjęcia, udało mi się zrobić bajeczny album ⏩fotorelacja.

Obecnego miesiąca w śnieżne plenery wybraliśmy się na Brus, gdzie pełen tajemnic las przypomina swą nietypową formacją troszeczkę jakieś podgórskie tereny.

    Nieoczywiste jest, że na rowerze można jeździć cały rok, niektórym ta maszyna kurzy się w ciemnościach i czeka do wiosny. U mnie to sprzęt całoroczny i służy mi niezmiennie dając wielką przyjemność na każdej nawierzchni.

Rok jeszcze się nie skończył, grudzień trwa nadal i mnóstwo dni wolnych nas czeka. Zatem tak tajemniczo napiszę, że to jeszcze nie koniec.